Dotyk jest jednym z najważniejszych zmysłów człowieka, to on jest jednym z najwcześniej wykształconych u człowieka zmysłów i tym który umiera ostatni. Dotyk to główna droga poznania przez niemowlaka otaczającej go rzeczywistości i ostatnia, której doświadcza człowiek na końcu swojej życiowej ścieżki. Dotyk pełni więc bardzo ważną rolę w życiu człowieka dlatego tak ważne jest regularne przytulanie. Przytulanie po za tym, że jest dla nas przyjemne niesie za sobą o wiele więcej korzyści niż nam się wydaje.

„By przeżyć, trzeba nam czterech uścisków dziennie. By zachować zdrowie, trzeba ośmiu uścisków dziennie. By się rozwijać, trzeba dwunastu uścisków dziennie.” Virginia Satir.

W latach 60. Harry Harlow przeprowadził pewien eksperyment. Chciał udowodnić, że potrzeba bliskości i miłości jest równie ważna jak potrzeba zaspokojenia głodu czy pragnienia. Badanymi były małe małpki rezusy. Badacz stworzył specjalne komory, w których umieścił małpki. Małpki zostały odcięte od bodźców zewnętrznych, a w centralnym punkcie komór zostały postawione dwie „matki’. Jedna została stworzona z drutów, druga zrobiona z miękkich materiałów, nadawała się do tulenia. Małpki podzielono losowo na dwie grupy, z których jedna karmiona była przez matkę druciana, druga przez szmacianą. Wyniki tych badań jasno wskazywały bez względu na to, która matka była tą karmiącą, zwierzęta spędzały większość czasu wtulone w matkę szmacianą. Nawet te, które karmiła druciana, zaraz po karmieniu wracały przytulić się do matki szmacianej. Niezależnie od karmiącej matki małpki zjadły mniej więcej tyle samo pokarmu i przybrały na wadze podobnie w obu grupach, ale te, które karmiła matka druciana gorzej trawiły pokarm, miały częste problemy z żołądkiem i biegunki, to doprowadziło badacza do wniosku, że brak matki miękkiej był czynnikiem bardzo stresującym. Badania miały też inne negatywne skutki. Okazało się, że wiele małpek, których wykarmiła matka druciana stało się agresywnych, nieufnych i cierpiały na wiele zaburzeń podobnych do psychicznych zaburzeń u człowieka.

Tutaj obejrzysz przebieg badania

https://www.youtube.com/watch?v=1cvDKuna358&ab_channel=BladyMamut1

Badanie udowodniło, że potrzeba miłości i bliskości jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka dlatego rola przytulania jest w niej tak bardzo ważna. Codzienna porcja bliskości ma ogromny pozytywny wpływ. Regularne przytulanie łagodzi stres i zmęczenie, poprawia nastrój, sprawia, że czujemy się bardziej radości, jest można powiedzieć naturalnych antydepresantem. Podczas przytulania wydziela się serotonina zwana hormonem szczęścia oraz oksytocyna, która może prowadzić do redukowania wpływu stresu na organizm, prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi i poziomu kortyzolu. Regularne przytulanie  rozluźnia mięśnie, łagodzi bóle, koi nerwy, dodają energii czy reguluje oddech. Według prof. Kerstin Uvnas-Moberg, Swedish University of Agricultural Sciences przytulanie podnosi próg bólu, wywiera efekt przeciwlękowy i sprzyja pojawianiu się pozytywnych interakcji społecznych.  Udowodniono także pozytywny  wpływ przytulania na osoby leczące się na depresję. Regularne przytulanie wpływa również dobroczynnie na układ odpornościowy, sprzyja zachowaniu dobrego stanu zdrowia oraz zmniejsza ryzyko zachorowania na grypę i przeziębienie.

U dzieci regularne przytulanie nie tylko pomaga pogłębić więź emocjonalną z rodzicem ale również wpływa pozytywnie na budowanie poczucia bezpieczeństwa i pewności siebie. Kiedy coś nas boli, uderzymy się, pierwszą odruchową reakcją jest łapanie się za bolące miejsce, żeby ukoić ból. Kiedy chcemy kogoś pocieszyć w pierwszym odruchu pragniemy go przytulić. Czasami przytulenie daje więcej niż 1000 słów. Terapia przytulaniem zdecydowanie jest potężnym sposobem leczenia wielu dolegliwości, co potwierdzają wyniki badań naukowych, a na  świecie jak i w Polsce powstały już instytucje zajmujące się terapią przytulania

Źródła:

http://www.przytulanie.pl/

https://dziecisawazne.pl/niesamowita-moc-przytulania/

https://monikahonory.pl/moc-pozytywnych-wlasciwosci-przytulania/

https://psycholog-pisze.pl/potrzeba-milosci-i-przytulenia/

Autorka artykułu: Bogumiła Pacześ – psycholog, doradca zawodowy